Ook ik heb soldaatje mogen spelen en dit bij de Ardeense
jagers in Vielsalm. Op een vrijdag ben ik afgezwaaid, thuis gekomen heb ik
onmiddellijk mijn koffers gemaakt en ben ik naar Antwerpen getrokken waar ik op
de volgende maandag al kon beginnen als portefeuillebeheerder bij een
verzekeringsmaatschappij. Antwerpen
biedt vele mogelijkheden en tijdens mijn loopbaan heb ik dan ook diverse
ervaringen opgedaan: aansturen van makelaars en verzekeringsagenten, verkoop in
de bouw, verantwoordelijke voor een project van laaggeschoolde en langdurige
werkzoekenden en hoofd van de IT helpdesk bij Pidpa een waterbedrijf in de
provincie Antwerpen. Dus ik heb van alles gedaan maar boekhouding was nooit mijn
hoofdbezigheid J.
Mijn echtgenote Jeannine Baldewijns heb ik leren kennen in
Hasselt zij studeerde ook aan het PHHI en eenmaal dat ik naar Antwerpen
verhuisde, zijn wij zeer snel getrouwd … in de loop van het volgende jaar
kunnen wij onze 40ste huwelijksverjaardag vieren. Samen hebben wij
drie kinderen: Joachim, Liesbeth en Hannelore en ook drie kleinkinderen: Hannah
(3 jaar), Mathias (bijna 11 maand) en Mila (9 maand).
Gelukkig bestaat er tegenwoordig Skype want voor Hannah en
Mathias te zien moeten wij helemaal naar de andere kant van de wereld reizen
namelijk Sydney in Australië. Joachim onze zoon heeft tijdens een van zijn
projecten voor het baggerbedrijf Jan De Nul een Australische juffrouw leren
kennen en als Cupido zijn pijlen afschiet en het nieuwe land je helemaal in zijn
greep heeft, is er slechts één oplossing en dat is migreren. Hij woont nu met
zijn gezin al bijna 10 jaar in het zonnige Sydney met als gevolg dat wij
regelmatig de zon via het noorden naar het westen zien draaien. Gelukkig hebben
wij sinds november vorig jaar ook een kleinkind in België zodat het opa en oma
gevoel op regelmatige basis helemaal tot ons kan doordringen.
Wij wonen in Pulle Zandhoven aan de rand van het bos en
fietsen en wandelen in het groen kunnen wij hier overvloedig. De droom is er
wel om ook eens lange fietstocht te maken maar concrete plannen jammer genoeg
nog niet. Nu ik sinds einde vorig jaar met pensioen ben, hebben die wel al iets
meer slaagkansen. Vervelen is er helemaal niet bij … want de uitspraak
“gepensioneerden hebben nooit tijd” ondervinden wij nu ook aan de lijve.
Nog enkele foto’s om het geheel nog wat extra kleur en
herkenbaarheid te geven:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten